سیستم حرارتی مرکزی چیست و چگونه کار می‌کند؟
سیستم حرارتی مرکزی، می‌تواند از طریق یک نقطه، گرمای کل فضای ساختمان را تامین کند. حال اگر این سیستم حرارتی، یا سیستم‌های دیگر ترکیب گردد، می‌تواند یک سیستم تهویه مطبوع عالی باشد. بدین شکل تامین گرمایش در کنار تهویه هوا را انجام می‌دهد.
نحوه ایجاد گرمایش در سیستم گرمایشی مرکزی
تفاوت سیستم حرارتی مرکزی با دیگر سیستم‌های گرمایشی در این است. که تولید و ایجاد گرما در یک مکان و یک نقطه از ساختمان رخ می‌دهد. برای مثال می‌توان زیرزمین در خانه و یا یک اتاق خاص در یک ساختمان بزرگ را اشاره کرد.
در این نوع سیستم حرارتی، گرما در یک نقطه ایجاد میشود؛ اما در تمام ساختمان توزیع میشود. همین شیوه عملکرد، باعث شده است که نام سیستم حرارتی مرکزی به آن تعلق بگیرد.
این گرمای تولید شده در سیستم گرمایشی مرکزی؛ از طریق هوا و یا آبی که در لوله‌ها جریان دارد. در بخش‌های مختلف خانه و یا هر نوع ساختمان دیگری توزیع میشود.
تولید گرما از طریق احتراق سوخت‌های فسیلی در دیگ بخار و یا در کوره‌ها انجام می‌گیرد.
تاریخچه سیستم حرارتی مرکزی
استفاده و بکارگیری سیستم گرمایشی مرکزی به قبل از جنگ جهانی دوم در کره بر می‌گردد. بیشتر خانه‌های کره دارای این نوع سیستم گرمایشی بودند. در جاهایی که زغال سنگ به راحتی و به میزان زیادی در دسترس بود؛ برای ایجاد گرما از زغال سنگ استفاده میگردید.
با گذشت زمان و در قرن بیستم، از گاز و یا مازوت برای احتراق به جای زغال سنگ استفاده شد. با استفاده از گاز به عنوان منبع احتراق دیگر نیاز به سطل بزرگ برای دور ریختن خاکسترها و ضایعات زغال سنگ وجود نداشت. در حال حاضر در برخی موارد از جمله ساختمان‌های بزرگ از زغال سنگ استفاده میشود. اما به طور معمول استفاده از گاز رایج تر است.
سیستم های گرمایش مرکزی چگونه کار می کنند؟
توضیحات در این بخش، سیستم حرارتی مرکزی و تهویه مطبوع، کوره های هوای اجباری و همچنین سیستم های گرمایش تابشی را تعریف می کند.
یک سیستم گرمایش مرکزی دارای یک وسیله گرمایشی اولیه مانند کوره یا دیگ بخار است. که در مکانی خارج از خیابان مانند زیر زمین یا گاراژ قرار دارد. با پمپاژ هوای گرم از طریق سیستم مجاری هوا یا ارسال آب گرم یا بخار از طریق لوله ها به رادیاتورهای اتاق یا کنوکتورها، گرما را در سراسر خانه تحویل می دهد.
خانه های فاقد حرارت مرکزی به طور معمول از بخاری های تخته‌ای الکتریکی یا در بعضی موارد از بخاری های گازی دیواری یا کف یا گرمای تابشی استفاده می کنند.
در خانه های معاصر، سیستم های هوای کانال دار رایج‌ترین نوع گرمایش و سرمایش مرکزی است. اگر خانه شما دارای تهویه هوا، پمپ حرارتی یا کوره است، این یک سیستم تهویه هوا است. دو نوع اصلی سیستم تهویه هوا وجود دارد: هوای اجباری و گرانش.
سیستم حرارتی مرکزی
با استفاده از سیستم هوای اجباری، کوره هوا را گرم می کند، کولر گازی هوا را خنک می کند، پمپ حرارتی هوا را گرم یا خنک می کند. سپس یک دمنده، هوای گرم یا خنک شده را از طریق سیستم مجبور می کند و به فضای ساختمان منتقل می کند.
با یک کوره ثقلی، جریان های همرفت (ناشی از تمایل طبیعی هوای گرم برای بالا آمدن) هوای گرم شده را از طریق سیستم از کوره‌ای که در کف اصلی یا زیر آن قرار دارد، منتقل می کنند. سیستم های جاذبه فاقد دمنده هستند، مجرای هوای بسیار بزرگی دارند و فقط می توانند هوای گرم را تحویل دهند.
سیستم های گرمایش مرکزی چگونه کار می کنند؟
اگر سیستم شما شامل کولر گازی یا پمپ حرارتی باشد، این یک سیستم هوای اجباری است. با این هوا، هوای خنک (و گاهی اوقات مرطوب یا تمیز الکترونیکی) معمولاً از طریق همان رجیسترهایی که توسط هوای گرم استفاده می شوند، تحویل داده می شود.
کولر گازی با اصول اولیه تبرید از طریق برق کار می کند و گرما را از هوا خارج می کند.
پمپ حرارتی می‌تواند هم گرما و هم سرمایش را تامین کند. در زمستان، یک پمپ حرارتی گرمای هوا را خارج می کند و آن را به داخل خانه می رساند.
در روزهای گرم تابستان، برعکس عمل می کند، گرما را از هوای اتاق استخراج می کند و آن را به بیرون پمپ می کند.
مانند كولرها، تقریباً تمام پمپ های حرارتی از طریق برق تامین می شوند.
آنها دارای یک واحد کمپرسور / کندانسور در فضای باز هستند که توسط لوله های پر از مبرد به یک کنترل کننده هوای داخلی متصل می شوند.
همانطور که مبرد از طریق سیستم حرکت می کند، یک چرخه اساسی تبرید را به پایان می رساند، سیم پیچ های داخل هندلر هوا را گرم یا سرد می کند.